Мөрөөдлийнхөө зүгт

Өнөөдрөөс холдож чадахгүй цаг хугацаанаас өрсөж
Өнө ирээдүйрүү ниссэн мөрөөдлийнхөө зүгт
 Бодлын чөлөөгөөрөө борлог морио оосорлож
Бороо орсон зуны нойтон замаар одоход
Цаг хугацаа надаас зүүгдэж
Цасан доороос цэцэг ургаж хавар боллоо гэх шиг
Хүйтэн салхины үзүүрээсээ бүлээн үгээр аргадахад
Хүний мөрөөдөлд хязгаар байдаггүй юм аа гэж
Би мөрөөдлийнхөө зүгт одсон

Тавилангийн цагаан тоос миний унасан морины хөлөөс зүүгдэж
Талын уудам дундуур мөрөөдлийн зам зурайхад
Нарны эртэд цэцгийн сайхан нь өндөлзөж
Намайг сайн яваарай гэх шиг салхин хэмнэлд дохилзоход
Би мөрөөдлийнхөө зүгт одсон

Үүлэн хээний торгон сүүдэр доороос үдийн нар зугтаах шиг
Үйлийн цагаан тавилан намайг дагуулж хол одоход
Унтаж байгаад сэрсэн хүн шиг орчлон надад сонин санагдаж
Улам ихээр би мөрөөдлийн зүгт яарахад
Би илүүг хүссэн
Биеэсээ тасарч одсон
Мөрөөдлийн зүгт сэтгэл аль хэдийн одсон ч
Би энд байгаа биетэйгээ бус
Тэнд байгаа
Тэмүүлж байгаа сэтгэлтэйгээ аль хэдийн
Мөрөөдлийн зүгт одсон

Багабанди овогт Намхай Тайванжаргал
2017.09.12