Ижийтэй намар

Энэ намар
Ижий бид хоерын намар байсан
Сүүн заадаснаас хайр элбэрэл буцалж
Сүүдрийн доороос нар өндийхөд
Талын хөх зэрэглээ гадаа ирчихсэн
Таана мангирынхаа үнэрээр дайлахад
Суль хүртэл тасрахгүй байсаар өвлийн эхэн сартай золгож
Шувууд хүртэл буцахгүй байсаар харцанд өвөлжихөөр үлдэхэд
Улирлын амралтаараа ирсэн оюутан
Ээждээ хоргодсоор хичээлээсээ хоцроход
Уул уулын орой дээрээс хүүгээ харнаа гэж
Ээж нь хүүгээ үнсээд мордуулж байсан
Ийм л намар
Ижийтэй намар байсан

Хөх нүдэн тэнгэр цасан шамарганы үүлгүй
Хөхөмдөг нарны наагуур унах сүүдэргүй
Нутгийн уулсын тэргүүн цасгүй
Нуурын ус хөлдөхгүй харцалсан тохойд
Намар нутаг буцаагүй ангирын сүрэг
Намайг хань татах мэт
Ижил сүрэгтэйгээ хамт
Элэг бүтэн өвөлжихөөр үлдэхэд
Борогч ингэ доголон нулмистай
Ботгондоо хоргодон ирж буцан гүйсэн
Ижийтэйгээ үдсэн сүүлийн энэ намар
Намайг хүн болсоноос хойшхи
Намар намраас
Хамгийн сайхан намар байсан

Энэ намар
Ижий бид хоерын намар байсан
Үйл учиг хоер сүүлийн намраа эвлэж
Өвөл намар хоер анх удаа
Нэг улирал шиг хамт байхад
Аргамжааны морьд өвсөө идэж барахгүй цатгалан хонож
Айл айлын өрхний оосор салхинд дэрвэхгүй
Хөх аргалын утаа тэнгэрт солонгорч
Хөвч хангай дэндүү баянаа гайхуулахад
Аз жаргал хаалгаар ороод ирсэн
Амьдрал энэ диваажин шиг налайж
Намар намраас нэг л дулаахан
Намайг ижийтэй минь үлдээсэн
Миний үзсэн намруудаас
Миний мэдэх хамгийн сайхан намар байсан

Багабанди овогт Намхай Тайванжаргал
2012.02.11