Ээждээ хэлж амжаагүй үгс

Цэцгийн үнэртэй биеий нь эмтэлж би төрчихөөд
Цэл залуу насы нь булааж би өсчихөөд
Мөнх амьтай гэж хичнээн их дууллаа даа
Мөнхийн усыг олноо гэж хичнээн их хуурлаа даа

Хүүдээ ээж минь гомдсон байх даа
Хүний орчлонгоос явтлаа сэмэрсэн байх даа

Амьдралын сайхныг нь уйлахаараа айлгаж булаачихаад
Амь амьсгалы нь өвдөхөөрөө айлгаж зовоочихоод
Шүүдрийн усаар цай чанаж өгнө гэж хичнээн их хуурлаа даа
Шүтэж амьдрах атал би хичнээн ихээр зовоолоо доо

Наддаа ээж минь гомдсон байх даа
Насаараа сэмэрч гуньсан байх даа

Бороонд нороход нар шиг эврээдэг хайры нь булаачихаад
Бодолдоо даарахад гал шиг дулаацуулдаг элбэрлий нь үгүйсгэчихээд
Зуу наслуулнаа гэж би ээжийгээ хичнээн их горьдоолоо
Зургаан сард яваад очноо гэж би ээжийгээ хичнээн их хүлээлгэв дээ

Үрдээ ээж минь гомдсон байх даа
Үргэлж сэмэрсээр цөхөрсөн байх даа

Өвдөхөд ойр байдаг сэтгэлий нь гомдоочихоод
Өмрөхөд сэтгэлий нь засдаг сургаалы нь мартчихаад
Ачий нь тань хариулнаа гэж хичнээн ихээр горьдоолоо
Амьд яваагаа дуулгахгүй ээжийнхээ сэтгэлийг хичнээн ихээр зовоолоо доо

Нулмисаа нууж удаан явсан байх даа
Нууцхан шаналсаар өтөлсөн байх даа

Сүү шим хоеры нь сорж өсчихөөд
Сүүдэрт дааруулж наранд гандаачихаад

Үүрдийн амьдрал бэлэглэнээ гэж би ээжийгээ хичнээн ихээр хуурлаа даа
Үргэлж таныгаа хайрланаа гэж хэлчихээд
итгэлийг нь хичнээн их алдлаа даа
Хайлсаар яваад сэмэрсэн байх даа
Хайртай үрдээ гомдож явахгүй зовсон байх даа ээж минь

Багабанди овогт Намхай Тайванжаргал
2013.08.18