Хөдөөгийн болзоо

Сарнаас зүүгдсэн одод бүдэгхэн гэрлээрээ даллахад
Нойр хулжаасан бодол үл амраана
Санчиган дээр нь зөөлөн үнэрлэчихээд тэвэрнэ гэж
Дурлалын сэтгэл мөрөөднө

Толин сарны доор тормолзох харц тогтож чадахгүй
Харц тулгарахаас халширна
Тогтохоо байсан хүслэнт сэтгэл тооноор үдшийн бүрий цухуйхад
Уяан дээрээсээ мордоно

Эр бор харцагыг эмээл дээрээ аялдаг эр хүн
Хайрын дууг хааяахан аялдаг болно
Эхнэрийн төрхөө олж байгаа эмзэг нэгэн охин бие
Хайрын харцанд  хайрагдсан мэт халширна

Нөмгөн шөнийн бараан төрх нүдний хараа шалгаж
Харцаа гүйлгэж хайр дагана
Нүдэнд дулаахан төрхөнд нь эр бие ээнэгшиж харцаараа олзлоход
Ичингүйрсэн харц эрийн сэтгэлийг улам дуудна

Гуулин хажтай агар хувингаар ус зөөн алхах бүсгүйн гунхсан хар гэзгэнд нь
Шүрэн товруутай сувдан даруулга нь нар даллана
Гуниггүй тунгалаг харцанд нь уягдаж эр бие
Тойрон тойрон торомгор харцыг нь дагана

Эр суран бугуйл эвхсэн бахим гаранд нь эмнэг номхордог
Дээлээ сугалдаргалсан эрд бяр амтагдана
Энхрий аалиа нуусан хөдөөгийн хөөрхөн бүсгүй
Даруухан инээмсэглэлээрээ даллана

Дөрөө харших чимээ шөнийн анирыг эвдэхэд
Сарны саруултайд хосууд болзоно
Дөмөн алхаатай морьд алхаа удаашруулж алхахад
Амьсгал нь ойртож агдуу хүсэл яарна
Н.Тайванжаргал