Thursday, March 05, 2020

АДУУНЫ ЗАЯА /өгүүллэг/



Доржхүү уг нь сумын төвийн хүүхэд аав ээж захиргаанд багахан албан тушаал хашдаг байв. Сумын төвийн хүүхдүүдийн л адил шороо тоостой гудамжинд бөмбөг өшиглөж өссөн билээ.Сургуулиа төгсөөд л хэрэг төвөгт орооцолдож ээж аавын чихийг халууцуулах болсон тул шалавхан цэрэгт явуулсан ч цэрэгт ирээд мөн л зүгээр байсангүй хэрэгт холбогдож арай л дээлээ нөмөрчихсөнгүй нэг юм халагдаж ирэв.Жил тойрон хийх юмгүй аав ээжийнхээ үйлийг барж байж, нэг гэгээтэй мэдээ дуулгасан нь эхнэр авна гэж дуулгасан хэрэг байв.Цаад айл нь мал хуй сайтай хөрөнгө чинээтэй нутгийн нэр хүндтэй айл байсанд аав ээж нь ихэд олзуурхаж байв. Охины тал харин Доржхүүг мэдэх учир нэлээд олон удаа гуйлгаж байж охиноо өгөхөөр болов. Намар нь сүр дуулиантайхан найр хийж Доржхүүгийнх гэдэг айл гал голомтоо бадраав.Хадмын хаяа түшсэн Доржхүү нэн их удалгүй тараа таниулж ажилгүй залхуугаараа дуудуулж нэр хүндээ барж гүйцэв.
Анх удаа хадмынхаасаа тусдаа өвөлжихөөр нэгэн айлын хаяанд нүүж нүүж ирлээ. Тэр айл нь бүл муутай тул Доржхүүг хонь маланд ээлжтэй юм болов уу гэж бодсон ч харин эсрэгээрээ хонинд явлаа гээд явна .хонио эзгүй орхиод хонуут өнжүүдээр алга болчихно .Нэг удаа хонио эзгүй орхисноос болж арваад хонь ямаа боохойд оруулж нөгөө айлтайгаа муудалцаж хөхөө өвлөөр нүүх суухдаа хүрч байж нэг юм тогтов.Ингээд хаширсангүй намайг хэн хорих бэ гэсэн шиг л өдөр шөнөгүй архидан мөрийтэй тоглож өнгөтэй зүстэй зүйлээ мөрийд алдаж дуусаад, адуу малаа мөрийд тавьж архидсаар ганц халиун морьтой л үлдэв.Үйлийн үртэй хөөрхий халиун морь Доржхүүгийн хайр найргүй эдэлгээг арайхийн л дааж байв.Нэг удаа үлийд бүдрэхэд нь том ташуураар нүдрүү нь цохиж баруун нүдий нь сохолжээ. Хэдий ийм боловч халиун морь эзнээ хэзээ ч хаяж байсангүй .Архидаж яваад л шөнө ирэхдээ эмээл хазаары нь авна гэж байхгүй тэр чигт нь орхичхино. Эхнэр нь л эмээл хазаары нь авч чөдөрлөдөг байлаа.
Халиун морь гэлдэрсээр байгаад гэрийнхээ гадаа ирж эзнийхээ амийг аварсан байна. Эзнээ аварсан явдал үүгээр дууссангүй. Бас нэгэн удаа сумын төвөө ороод буцаж явахдаа гүүрээр гарахаас залхуурч хаврын нимгэн цөрөмтэй хэсгээр гарч яваад мөс нь цөмөрч унахад Доржхүү мориноосоо салж нэг далд ороод самардан гарч ирвэл халиун морь хажууханд нь байсанд ухасхийн эмээлийн бүүрэгнээс нь зуурвал халиун морь эрэг өөд зүтгэн байж арайхийн гарч ирэв.
Гэвч энэ байдал нь  удаан үргэлжилсэнгүй .Тэр нэгэн орой айл хэсэж явахдаа угийн тавьтаргүй агсам зан нь хөдөлж цуг явсан хүмүүстэйгээ муудалцаад л халамцуухан мориндоо мордоод л морио ороолгон ухасхийхдээ халиун морь шигээ л санан гуйвахдаа далан дээр алгадтал алаг морь зог тусан булгихад толгой дээгүүр нь даван унахад баруун дөрөө нь мултралгүй  морин доогуураа орон нэлээд чирэгдэж арайхийж гутал нь сугарч байж нэг юм үлдлээ. Ухаан алдсан Доржхүүг сумын эмнэлэгт хүргэсэн бөгөөд хэд хэдэн хавирга хугарсан ба тархи нь хагарч дотуур цус алдсан байна гэв.
Өнгөрсөнөө буцааж болдоггүй хорвоо хойно .Доржхүү хэдийн гэмшсэн ч нэгэнт оройтож.


No comments:

Post a Comment

Намрын бороо

Буйдхан алсын ганц гэрийн гадаа намар хэдийн ирж.Аргалын хөх утаа яндангаар нь багтаж ядан чихцэлдэн хөх тэнгэрт шунан шингэх нь хаа холоос ...